27 yaşında, pırıl pırıl, hayatının baharında bir kadın polis. İstanbul Ümraniye’de görev başındaydı, ekmeğinin peşindeydi, belki de ailesinin gururu olan genç bir kadın. Ve bugün, 26 ayrı suçtan aranan 19 yaşındaki bir kişinin kurşunuyla şehit oldu. Gencecik bir can, bir evlat, bir hayal daha kara toprağa düştü.
Ancak bu acıyı yaşarken, üzerinde durmamız gereken başka gerçekler de var. Bu 19 yaşındaki zanlı, nasıl oldu da bu kadar suçla elini kolunu sallayarak sokaklarda dolaşabiliyor?
Neden ve nasıl 26 suç işleyen biri toplum içinde serbestçe hareket edebiliyor? Sistem mi görmezden geldi, yoksa biz mi duyarsızlaştık? Kim bu kişinin 26 suç işlemesine göz yumdu?
Bu soruların cevabını bulamıyoruz. Şeyma Yılmaz, belki de bu soruların cevaplarını bizlere hatırlatmak için son nefesini verdi.
Şimdi ailesinin yaşadığı acıyı düşünün. Kızlarını okutmuşlar, büyütmüşler, meslek sahibi yapmışlar. Ama bir gün evlerinden çıkan evlatları, görev başında bir suçlunun kurşunuyla hayattan koparıldı...
Kaç tane suçlu var böyle sokaklarda dolaşan? Onlarca yıl hapis cezasıyla aranan, onlarca suçtan aranan. Şeyma’yı şehit eden zanlı gibi birçok suçlu hala dışarıda elini kolunu sallayarak geziyor. Toplum olarak, bu suçluların elini kolunu sallayarak dolaşmasını izleyemeyiz, izlememeliyiz.
Adaletin gözleri açılmalı, suçluların cezası hak ettiği gibi verilmelidir. Yoksa bu acılar, bu kayıplar, bu şehitler bitmeyecek!
Şehit polis Şeyma Yılmaz’ın ruhu şad olsun...