Almanya’dan İstanbul’a tatile gelen bir aile... Dört kişilik umut dolu bir yolculuk. Ve şimdi üçü ölü. İki küçük çocuk, bir anne. Geriye yoğun bakımda yaşam savaşı veren bir baba kaldı. Boğaz’ın kıyısında, Ortaköy’de, turist cenneti denilen yerde midye dolma ve kumpir yiyorlar. Ve bu ülke, onlara ölüm sunuyor.
Bunu "gıda zehirlenmesi" diye yazanlara, televizyonlarda geçiştirenlere bir çift lafım var: Bu, düpedüz bir cinayet! Bu ülkenin sokaklarında artık yalnızca yoksulluk, işsizlik, adaletsizlik değil, resmen ölüm kol geziyor.
Denetimsizlik, umursamazlık, sorumluluktan kaçan belediyeler, göz yuman devlet...
Şimdi soralım: Suçlu kim? Parasını verip midye yiyen mi? Yoksa o midyeyi oraya koyan, o arabaya satış ruhsatı veren ama denetlemeyenler mi? Her gün sokakta ruhsatsız, hijyensiz satış yapılırken gözünü yuman yetkililer mi suçlu, yoksa sadece ailesine güzel bir anı yaşatmak isteyen insanlar mı?
Ve işin trajik tarafı: Bu seyyar satıcıların sabıka kaydı olduğu ortaya çıkmış!
Daha birkaç gün önce Gebze’de bina çöktü, Dilovası’nda çocuklar yandı. Ardından Kastamonu’da bir anne ve 5 yaşındaki çocuğu kayboldu, ölü bulundular. Şimdi de sokak yemeğinden dolayı üç kişi, bir aile yok oldu. Bu kadar mı normalleştirdik ölümü? Bu kadar mı alıştık kahrolmaya?
Hepimiz öfkeliyiz, evet. Ama artık sadece öfke yetmiyor. Denetim yapmayan her belediye, her bakanlık, her görevli bu ölümlerin sorumlusudur..
Bize sorulmadan yazılan bir senaryonun figüranlarıyız adeta. Ama her sahnede birileri ölüyor, ve yönetmen hep aynı: İhmal, çıkar, vurdumduymazlık!
Bugün o çocuklar öldü, yarın kim? Bugün sokakta midyeyle geldiler, yarın suyla mı, havayla mı öleceğiz? Bu ülkede artık güvenilecek tek şey kalmadı.
Biz bu ülkeyi sokakta ölmek için mi sevdik? Biz bu insanları çürümüş bir sistemin ellerine terk etmek için mi büyüttük?
Şunu asla unutmayın: Bu ölümler kader değil. Bu ölümler sistemin kendisi. Ölüm sıradanlaştıkça biz insanlığımızı kaybediyoruz. Geriye sadece kahır kalıyor. Kahrolmaktan kahrolduk!
Eskiden derdik ya; insan canı bu kadar ucuz olmamalı.
Ve ne yazık ki şu an o noktaya geldik.
Evet, insan canı artık ucuz değil.
Çünkü bedava...