Kocaeli, sanayinin kalbi, işçinin alın teriyle yoğrulmuş bir şehir. Türkiye’nin ekonomik damarlarından biri.
Ancak ne yazık ki, yıllardır bu şehirden çıkan siyasetçilerin, bürokratların, yöneticilerin kente gerçek anlamda bir vizyon bıraktığını söylemek zor.
Milletvekili olmuşlar, bakanlık koltuklarına oturmuşlar, Meclis sıralarında yer almışlar…
Kimileri belediye başkanlığı yapmış, kimileri üst düzey görevlerde bulunmuş.
Ama dönüp geriye baktığımızda şu soruyu açık yüreklilikle sormak gerekiyor: Kocaeli’ye ne bıraktınız?
Kocaeli’ye yapılan her hizmet, sadece bir asfalt dökmek ya da bir park açmak değildir. Onlar öyle veya böyle yapılıyor. Ancak unutulmamalıdır ki, bu kentin geleceğine yön verecek projeler hayata geçirmek gerekir.
Mesela, eğitimde bir marka şehir haline mi geldik? 10 yıl önce üniversite sınavlarında Türkiye'nin en başarısız 10 ili arasına girdiğimizi unutmadık.
Sağlıkta örnek bir altyapıya mı kavuştuk? Hastanelerdeki kuyruklar da yıllar sonra ne yazık ki geri dönmüş durumda.
Trafikte, çevrede, kültürde, sanatta öncü bir kent mi olduk?
Bunların hepsine verilecek tek cevap var; Hayır.
Oysa bu şehrin potansiyeli çok büyük.
Ama çoğu zaman bu potansiyelin önünde duranlar, ne yazık ki bu şehirden çıkmış yöneticiler oldu.
Çünkü çoğu, Ankara’ya gidince Kocaeli’ni unuttu. Makamlar uğruna halkla mesafeyi açtı. Kentin gerçek sorunları yerine genel siyasetle oyalanmayı tercih etti.
Bu yazının amacı kimseyi karalamak değil. Benim meselem, yapıcı bir çağrıdır.
Kocaeli sıradan bir şehir değildir. Bu kentten çıkan her siyasetçinin, bu kente borcu vardır.
Bu borç, sadece bir dönemlik hizmetle ödenmez.
Bu borç, halkın sesiyle yüzleşerek, onların gerçek ihtiyaçlarını anlayarak ve çözüm üretme iradesi göstererek ödenir.
Bugün siyaset yapanlar, lütfen sadece oy peşinde değil, iz bırakma derdinde olun.
Yarın dönüp baktığınızda, arkanızda bir tabela değil, bir şehir kalsın...