Türkiye’de siyaset artık bir inanç, ilke meselesi değil; bir yatırım aracı, bir ticaret, bir çıkar ilişkisi ağı haline geldi.
Ülke menfaatleri, halkın refahı, işçinin ekmeği, emekçinin alın teri... Bunların hiçbiri siyasetçilerin gündeminde yok. Bugün siyasetin tek bir pusulası var: rant.
Kimin hangi partide olduğunun, neye inandığının hiçbir önemi kalmadı.
Siyasetçiler, sabah bir partinin bayrağını sallıyor, akşam başka partinin bayrağını öpüyor.
Biri çıkıp sosyal demokrat, diğeri milliyetçi. Ama sabit olan tek şey: Mevki koruma, kazanç artırma telaşı.
Yuh!
Bu kadarını kimseye yakıştıramazdık.
Birine bakıyorsun “vatansever” diye millete nutuk çeken, diğerine bakıyorsun paraya dayalı iş ilişkileriyle siyaseti satıp alkış bekleyen.
Bu kadar alçalmış, bu kadar karaktersizleşmişsiniz işte!
Hangi güce tapıyorsunuz?
Sizin gibiler ülkenin değil, kendi koltuğunun bekçisi olmuş.
Halk mı? Onlar yalnızca araç. O yüzden hem işçiye hem memura zulmetmekte bir sakınca görmüyorsunuz.
Sizin gibi siyasetçilere de yazıklar olsun!
Belediye başkanları, milletvekilleri, meclis üyeleri...
Herkes aynı rüyayı görüyor:
Koltuk düşmesin, kesenin ağzı kapanmasın!
Siyasetçilerin halk için değil, kendi cebi için çalıştığı artık gizlenemez bir gerçek. Aylarca yıllarca halktan oy dilenip, sonra o halkı unutmak, açlığa, yoksulluğa mahkûm etmek hangi vicdana sığar?
Emekçinin cebinden çalınanla lüks araçlara binenler mi bu ülkenin kurtarıcısı olacak?
Gülünç...
Bırakın artık halkın iradesini bir kenara koyup, koltuklarda birer satılık oyuncak gibi hareket etmeyi.
Yeter artık! Sizin gibi siyasetçilere yazıklar olsun.