Son yazılması gerekeni ilk yazayım. Solculuk, dinsizlik değildir. Bu cümle sana ters mi geliyor? Hiç gelmesin. Belki de ezberinle yüzleşme vaktidir.
Solculuk dinsizliktir yargısı, aslında yıllardır toplumda sorgusuzca dolaşan ve bir kesim tarafından da kabul gören bir kalıp.
Oysa bu tanım hem solun tarihsel zeminini hem de inancın toplumsal rolünü daraltan bir önyargıdır.
Solculuk, genel tanımıyla adalet, eşitlik, özgürlük ve emekten yana bir duruştur. Bu ilkeler herhangi şeye karşı olmakla değil, insanın onurunu ve toplumsal adaleti öncelemekle ilgilidir.
Kazanımların eşit bölünmesi, emeğin sömürülmemesi, yoksulun korunması gibi ilkeler ne İslam'a ne Hristiyanlığa ne de başka bir inanç sistemine aykırıdır.
Kur'an'da mülk Allah'ındır denir. Açgözlülük yasaklanır, zekat ve sadaka ile toplumsal denge gözetilir. İslam birikmiş davetin değil, paylaşımın dinidir.
Bu yönüyle İslam'ın erken dönem uygulamaları, sol düşüncenin savunduğu eşitlikçi değerlerle birçok noktada kesişir. Modern dünyamızın ünlü
İslam düşünürü, İhsan Eliaçık’ın sık sık vurguladığı gibi Müslümanlık ile solculuk, ezilenden yana durdukça birbirine uzak değil aksine yakındır.
Dinin özü olan adalet, zulme karşı duruş ve dayanışma; sol ideallerle çelişmez. Tersine olanları besleyebilir. Bu bakış açısı, inançlı bireylerin adalet mücadelesine katılmasını meşru kılar.
Solculuk, inançsızlık değil; sistem karşıtı sömürü karşıtı bir duruştur. Ve bu duruş, inanan ya da inanmayan herkes için ortak bir vicdan alanı yaratabilir.
Ne var ki özellikle bizim toplumumuzda solculuk uzun yıllar boyunca ateizmle eş anlamlı gösterildi. Oysa bu yanlış bir eşleşmedir.
Çünkü ateizm, inançla ilgili bir tutumdur. Solculuk ise ekonomik, sınıfsal ve siyasal düzeni nasıl kurmamız gerektiğine dair bir bakış açısı ortaya koyan bir dünya anlayışıdır.
Dolayısıyla biri inançla, diğeri toplumsal düzenle ilgilidir.
Solcu olmak, inançsız olmak anlamına gelmez. İnançlı bir solcu da mümkündür; solcu bir inançlı da. Çevremizde sol ideallere inanıp da namazını kılan, orucunu tutan birçok insana rastlamak mümkündür. Aynı zamanda, "Elhamdülillah Müslümanım" diyip de hiç camiye uğramamış insanlara rastlamak da...
Yani burada sorun, dinden ya da solculuktan değil; onları birbirine düşman gösteren dilden kaynaklanıyor.
Gerisi, birlikte konuşmanın yollarını aramakta.