Çok uzak değil,yakın zamanımıza kadar tek tük kötülükler dile getirilir, konuşulurdu. iyilikler, o zamanlar daha çoktu.
Şimdiler de tam tersi oldu.
Yapılan iyilikler o kadar çok azaldı ki,insanlar sohbetlerinde tek tük iyilikleri duyduğunda bile, başka bir duygu seline kapılıyor.
Bizlere ne oldu da bu kadar çok hızlı evrildik?
Toplumsal yozlaşma neden bu denli yaşantımızı değiştirdi?
Aslında biz bu değiliz!
Sanki buzlu zeminde eksen kayması var gibi.
Gönlümüzdeki,kalbimizdeki buzul sarkıtları,soğuklukları gidermedikçe asla huzurlu olamayız.
Mutluluğun ana teması,adalet,paylaşım,sevgi,saygı olmalıdır.
Güven bunları en başında geliyor.
Bir birimizi seveceğiz, anlamaya çalışacağız.
Bir kaç gün önce elim bir kaza sonucu hayatını kaybeden Manisa büyük şehir belediye başkanı Ferdi ZEYREK beye tanısın tanımasın herkes üzüldü.
Siyasi kimliğine,görüşüne bakılmaksızın,herkes hüzünlendi.
İnsanlığın gereği işte budur!
Hepimiz bu dünyadan vakti geldiğinde göçüp gideceğiz.
Herkes yaptığı ile beraber gidecek.
Allah ile kul arasına hiç kimse giremez! hiç bir kul karışamaz!
Hâl böyleyken neyi paylaşamıyoruz? Neden
kendi kendimizi huzursuz ediyoruz.
Seçilenler,yetkili olanlar bulundukları mevkilerde etkilerini kötü kullanmak hakkına sahip değildir.
Bizim her şeyden önce insanca yaşama hakkımız var.
Bu hakkımızı kötüye kullanmayı düşünenlere asla izin vermemeliyiz.
Kim olursa olsun, kul hakkı yiyen,adaletli davranmayanlara derhal gerekli tepkiyi vermeliyiz.
Elde var bir, her zaman iyilik olsun.
Elde var bir çoğalsın kötülük hiç olmasın!
Sağlıkla kalın, sevgiyle kalın.
