Koca bir yılı daha geride bıraktık. Dile kolay. 365 gün...
Açıkçası bir daha hiç yaşamak istemediğimiz bir yıldı.
Ekonomik sıkıntılarla başladık. Yıl boyunca da sürdü. Ki, Türkiye Cumhuriyeti'nin belirli dönemlerde ekonomik krize girdiğini düşünürsek, bu konuda biraz şerbetliyiz diyebilirim.
Ancak asıl şoku 6 Şubat sabahı yaşadık.
Kahramanmaraş depremli iki büyük depremle sarsıldık. 50 binden fazla insanımızı, canımızı kaybettik.
Binlerce kişi evsiz, yurtsuz kaldı.
Engelli durumuna düşen, psikolojik sorun yaşayan onbinlerce kişi de ne yazık ki hala yaşam mücadelesi veriyor.
17 Ağustos'u 18 yaşında yaşayan biri olarak bir daha böyle bir felaketle karşılaşmayız diye düşünüyordum. Demek ki yanılmışım.
6 Şubat belki Kahramanmaraş ve çevresindeki illerde oldu ancak bizi de derinden etkiledi. Ne zaman aklıma gelirse üzüntü kaplar beni.
Depremin etkisi daha devam ederken bu kez genel ve cumhurbaşkanlığı seçimlerini yaşadık. Belki de en gergin seçim süreciydi. Neyse ki bitti de kurtulduk. Ama önümüzde yerel seçim var. Umarım aynı gerginlikler olmaz.
Yazımın başında dedim ya, koca bir yılı geride bıraktık.
Her gelen yıl, doğası gereği umutlarla gelir.
Tamam, ekonomik kriz nedeniyle 2024 çok da umutlu olmayacak.
Ancak öyle bir yıl yaşadık ki... "Bir daha yaşanmasın" dedirtecek cinsten...
Yine de enseyi karartmayalım.
Yeni yıl Kocaeli başta olmak üzere tüm Türkiye'ye, tüm dünyaya sağlık, huzur ve mutluluk getirsin.
Gerçekten de bunlara çok ihtiyacımız var.